امید

خوب بودن و خوب زیستن نخستین آرزوی انسانها در جامعه ای است
که هر انسان عادی از آغاز حیات،اندیشه و خرد خویش را برای رسیدن
به این منظور به کار گرفته است
ولی گاهی خواسته یا نا خواسته عواملی بر سر راه آدمیان قرار می گیرد
که همۀ آن منظورها و آرزوها بر باد می رود
وقتی این آدمهای بر باد رفته را می بینم که با مشتی امید،وا خورده روی
رشتۀ باریک گذشته به عقب بر می گردند و گذران پر تلاطم عمر و
مجموعۀخاطراتشان را مرور کرده و نقاط تاریک و ناشناختۀ آن را
از نظر می گذرانند و آنگاه با حزن و اندوه از ادامۀ زندگی عقب نشینی
. می کنند متاسف می شوم