نفسم در درون سینه ام با بغض نا معلومی گره خورده

می خواهم فریاد بزنم و بگویم می ترسم

اما صدایی برای فریاد ندارم

از زندگی بی تو می ترسم

وقتی می گویم زندگی بی تو بلبلان جام شوکران سر می کشند

می شنوی ، این صدای سکوت حزن انگیز باغ زندگی است

باغی که آن را بارها در جستجوی تو گشته ام

این تمام حقیقت است

حقیقت را بپذیر و به آغوشم بیا

بیا تا با بلبلان شراب بنوشیم و با هم و در کنار هم

نوای عشق را زمزمه کنیم

.

.

.

میان سینه هر کس بدان که رازی هست

میان سینه و آن راز ، سوز و سازی هست

چو سوز و ساز ، دو مهمان با وفای دلند

به میهمان نخوانده مگر ، نیازی است