مروری بر خاطرات

و در این بیابان ِ خشک که آفتاب عشق می بارد
چرا کسی نیست که سردی نفسهایم را چون
مرحمی بر لبان عطش کرده خود گذارد؟
هر روز
خاموش تر
تنها تر
سرد تر

هشتاد و شش