دلم برای کسی تنگ نیست

دلم برای کسی تنگ است

که آفتاب صداقت را

به میهمانی گل های باغ می آورد

دلم برای کسی تنگ است

که چشم های قشنگش را

به عمق آبی دریا ی واژگون می دوخت

و شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند

دلم برای کسی تنگ است

که همچو کودک معصومی

دلش برای دلم می سوخت

و مهربانی را

نثار من می کرد

دلم برای کسی تنگ است

که تا شمال ترین شمال

و در جنوب ترین جنوب

همیشه در همه جا

آه با که بتوان گفت

که بود با من و

پیوسته نیز بی من بود

و کار من ز فراقش فغان و شیون بود

کسی که بی من ماند

کسی که با من نیست

...کسی

دگـــــــــــــــــــــــــــر کافـــــــــــــــــــــی ست