زندگی مسابقه ی بی انتها

تو جاده ی زندگی داریم می دوئیم اما خیلی وقته که از خط پایان گذشتیم...من آخرین نفر از این مسابقه ی بی انتهام. نفر اول با من فرق زیادی نداره فقط اینکه اون زود تر از خط پایان برای چندمین بار میگذره و من دیرتر

همه در حال دویدن هستن و هیچ کس هدف از این دویدن بیهوده و نفس گیرو نمی دونه

دوست داشتم تماشاچی این مسابقه بودم ولی انگار این تنها مسابقه ی بدون تماشاچیه .اما دیگه توان دویدن نیست ...می شینم... خستگی رو توی پاهام حس نمی کنم این روحمه که داره زندگی رو پس می زنه.سعی می کنم با چند جمله ترغیبش کنم برای ادامه دادن که اینا همش یه خیاله . . . یه خوابه . . . یه سرابه . . . یه رؤیاست . . . ولی ما بهش میگیم زندگی ...بلند شو وادامه بده