چه سرد ، چه غریبانه

چه سرد مرا می نگری

چه غریبانه مرا می پنداری

چه بی احساس عشقم را پاسخ می دهی

اصلا تا حالا عشقم را پاسخ داده ای؟

تو می گفتی

که عشق ، (ریشه ی هستی)ست

هستی من ، عشق توست

ریشه ی هستی ِ تو ، از عشق ِ کیست؟

مرا

اینچنین غریبانه مپندار

کاش

تو می دانستی که لایق من نیست

این همه بی مهری تو

این همه احساس سرد و غریبانه تو

مرا ریشه ی هستی ببخش